Yemek

Foeniculum vulgare, ya da bildiğimiz Arapsaçı

IMG_20130515_142413
Anne usülü terbiyeli arapsaçı

Tüm Ege’lilerin yakından bildiği bir hikaye vardır:

Oğlan koşa koşa kahvede oturan babasına gitmiş: “Baba, baba! Bostana bir inek, bir de Girit’li girdi! Ne yapayım? ”

Baba telaşla cevap vermiş: “İnek kalsın, hemen Giritli’yi çıkar!”

Girit’li olsun olmasın, durum hemen bütün Ege’liler için aynı. Bizim genlerimizde birşey var ( hayır inek geni değil), ot görünce duramıyoruz. İstanbul’da yaşadığım dönemlerde insanların yeşillik olarak hemen tek bildikleri şeyin maydonoz olmasında son derece muzdariptim. Buralara gelince durum biraz değişti. California, epey vegan barındırdığı için bol miktarda yeşillik var, gerçi pişirmeyi bilmiyor gariplerim. Alıp haşlayıp yiyorlar yavan yavan. Ama en azından marketlerde farklı yeşillikler bulmak mümkün.  Elbette, ben yol kenarında biten ebegümeçleri, iğneliklere de zaman zaman yan gözle bakıyorum ama Cüneyt, köpek gezdirenleri gösterip, köpek çişli otların pek lezzetli olmayabileceğini anımsatıyor bana sağolsun.

İşte geçen hafta, gene bir çiftçi pazarı sonrası pazarda tazecik arapsaçları görünce, bizim oraların spesiyali olan ve annemin de çok güzel yaptığı kuzu etli arapsaçı yemeği yapayım dedim.

Yemeği yaptık ve de afiyetle yedik. Anneminki kadar güzel olmasa da, benimki de fena olmadı doğrusu.  Facebook’a resim yükledikten hemen sonra arkadaşlarım tarif istedi. Ben de hazır blogu üç yıl aradan sonra tekrar canlandırmışken, buraya yazayım bari.

İşte o tarif!

Malzemeler:

  • 2 adet sapları ve yaprakları üzerinde arapsaçı ( Burada fennel diye geçiyor, genelde sırf kökü satılıyor marketlerde. Ama yapraklı olanlarından alın bulabilirseniz)
  • 1 soğan
  • tuz, karabiber
  • zeytinyağı
  • Kemiksiz kuşbaşı kuzu eti (ben Costco’dan aldığım osso bucco’ların etini kullandım.)
  • 1 limon
  • 1 yumurta

Yapılışı:

Ben genelde tüm sebze yemeklerini düdüklü tencere ile yapıyorum. Ama şart değil, çelik bir tencerede kısık ateşte de yapabilirsiniz.

Arapsaçlarını ve soğanları doğrayın. Hepsini bir tencereye alın, kuzu etlerini, zeytinyağını, tuz ve karabiberi ilave edin. Çok az su koymayı unutmayın. ( Düdüklü tencere kullanırsanız bir fincan kadar yeterli. Normal tencerede biraz daha fazla.) Etler yumuşayana kadar pişirin. ( Düdüklü tencerede, ötmeye başladıktan sonra 15 dk yeterli.)

Ateşten aldıktan sonra ayrı bir yerde terbiye hazırlayın.

Terbiyesi:

1 yumurta ile 1 limonun suyunu derin bir kasede iyice çırpın. Daha sonra yemeğin suyundan, azar azar yumurta limon karışımına ilave edin. Bu işlemi çok yavaş yapmalısınız, acele ederseniz yumurta kesilir ve iğrenç olur. Burada amaç, yumurtayı yavaş yavaş ısıtarak, terbiyenin pürüzsüz ve homojen bir karışım olmasını sağlamak. Bu işlemi kase ağzına dek yemek suyuyla dolana ve yumurta karışımının ısısı yemekle aynı olana dek devam edin.  Daha sonra yumurtalı karışımı gene çok yavaş bir şekilde tenceredeki yemeğin üzerine dökün ve karıştırın.

Bundan sonra güzel bir ekmek alıp, suyuna banarak yemesi kalıyor.

Vegeteryan iseniz, et koymadan da aynısını yapabilirsiniz. Vegan iseniz bence bu yemeği pişirmeyin, salata yapın. Yumurtasız ve kuzu etsiz başka birşeye benzeyecektir sonuçta.

Afiyet olsun….

Bir de şevketi bostan bulsam ne güzel olacak… ah ah….

 

 

“Foeniculum vulgare, ya da bildiğimiz Arapsaçı” için bir yorum

Yorum yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.